Pedagogische wetenschappen & Orthopedagogie.

Rond november 2008 kreeg ik een kriebeling, een nieuwsgierige reactie naar wat er nog verder in mijn bereik lag buiten leerkracht zijn, een interesse in de zoektocht of de mensen gelijk hadden als ze zeiden dat mensen zoals ik, mensen van ons soort (vraag me niet wat ze daar exact mee bedoelen, ik heb het ook nooit kunnen vatten) niet konden gaan verder studeren, een soort van opstand tegen de oubollige visie van mijn grootouders die vinden dat meisjes op hun 16de moeten stoppen met school en thuis aan de haard moesten gaan zitten en een paar kinderen moesten baren, een revolutie tegen iedereen die ooit heeft gezegd dat TSO maar TSO is, een vrijspraak van iedere persoon… wel ja, you get the picture.
En dus begon ik in het geheim te zoeken naar wat ik verder kon gaan studeren. En het is ongelooflijk wat je eigenlijk allemaal nog kan doen na je diploma als leerkracht te hebben behaald! Na wikken en wegen kwam ik dan uit bij de pedagogische wetenschappen. En zelfs daar zaten er nog zoveel verschillende richtingen op mij te wachten! Wou ik de bachelor pedagogische wetenschappen proberen of waag ik mij eerder aan de educatieve studies? En na lang nadenken en andere voor mij te laten nadenken, viel mijn beslissing op het verkorte traject pedagogische wetenschappen.
In februari 2010 ben ik dan gestart aan de banaba pedagogische wetenschappen. Dit houdt een verkort traject in van 1,5 jaar (oftewel 96 studiepunten, althans toch op het moment dat ik dit artikel schrijf: 6/5/2011) waarin ik de 3 jaar van de normale bachelor, met de vrijstellingen die ik verkrijg door mijn vooropleiding als leerkracht, tracht te verkrijgen en waarvoor ik – indien ik slaag natuurlijk – een diploma van academische bachelor verkrijg.
Hoewel ik altijd nog wel schrik heb gehad om hierin te falen – lijkt mij logisch als u al de tegenhangers lijnrecht tegenover mij zag staan – wou ik wel er nog altijd voor gaan om te weten waar precies mijn grenzen lagen. Ik heb geen schrik om ‘op mijn bakkes te gaan’ (letterlijk citaat van een docent in de hogeschool)  maar dat doe ik natuurlijk liefst niet publiekelijk, dank u wel. Ik heb hard geleerd en samen met de ‘motiverende’ woorden van al de tegenstanders en de gemeende steun van mijn gezin en echte vrienden, heb ik het al ver geschopt. Ik ben nog niet aan het einde, er staat immers nog een hele examenperiode voor mij, maar ik zie wel al het (fleurige, heldere en vooral niet dodelijke) licht aan het einde van de tunnel. Er is mij namelijk al verschillende malen verteld geweest dat de masterjaren veel toffer zijn. En daar trek ik mij aan op als het nu wat pijnlijk traag vooruit gaat wanneer ik die eindeloze beredeneringen van de filosofie of het vernederlandste Chinees van de cursus statistiek tracht te volgen.

Omdat ik besef dat ik niet de enige ben die het af en toe wat moeilijk heeft, zet ik hier mijn samenvattingen, nota’s, tips, etc. op zodat ik een medestudent(e) kan helpen. Zoals ik hierboven heb beschreven: ik heb niet de reguliere bachelor gedaan waardoor ik dus ook enkele vakken niet heb gehad die reguliere studenten wel hebben gehad of juist andersom, maar daardoor wou ik mij niet laten beperken.

Sometimes their words come to knock you down, just get back up when it knocks you down.

Veel succes! 

Ontwikkelingspsychologie, deel 1

1) Inleiding: onderzoeken in de ontwikkelingspsychologie: Samenvatting van de onderzoeken in de ontwikkelingspsychologie, hun theoretische achtergrond en voor- en nadelen

Interpretatieve benaderingen in het pedagogisch onderzoek, deel 1 (schooljaar 2010-2011): Interpretatieve benaderingen in het pedagogisch onderzoek, deel 1 samenvatting

Wijsgerige pedagogie, deel 1

Emile of over de opvoeding

Inleiding tot psychodiagnostiek

Handboek ‘Testtheorie’ en slides samenvatting